MIRIS PROLJEĆA

MIRIS PROLJEĆA

Hladan južni vjetar piri

i po nebu oblak širi,

tek poneka sunca zraka

zatreperi iz oblaka.

Ljuljuška se cvjetna grana

mirišljavog jorgovana,

a iznad nje bruje žice,

ljuljuškaju lastavice.

Tek poneki zvončić plavi,

poniknuo na poljani,

bijeloj radi društvo pravi

al' im vezu kvare mravi.

U sumarku s'druge strane,

eno gledam na vrh grane

kvrči jedna vrana stara,

hoće gnijezdo da obnavlja.

Divlja kruška sva u bijelom

sve pčelice časti redom

i osice žute ljute,

slatki nektar da pokupe.

I divljaka miris širi,

nadleću je svi leptiri,

ruzičasti cvijet im prija

da odmore laka krila. 

                           Autor: Koviljka Bratić

JORGOVANI

JORGOVANI

Danas sjedim ispod grana

procvjetalog jorgovana,

miris mu se svuda širi,

iz mog oka suza viri.

Blag mu vjetar grane klati,

uspomene meni vrati,

kad su dani srećni bili

kad smo skupa kafu pili.

Pričali smo divne šale

nož gaterski kada stane.

Danas ovdje sjedim sama,

nož gaterski ne odzvanja.

Po beharu zuje pčele

a tvoje su ruke svele.

Po kablu se ptice šeću,

nož gaterski ne pokreću.

Vjetar s' juga duvat' stade,

od tebe mi pozdrav dade,

pa duvati poče tiše

kao da mi suze briše.

Jorgovane prospi sjeme

i čuvaj nam uspomene!

Kad ti sjever grane trene

pozdravi ga mjesto mene! 

                         Naše uspomene ...

NEKAD I SAD

NEKAD I SAD

Stežem srce rukama objema,

dok se mladež na druženje sprema,

krijem suzu u mutnome oku

i u duši prazninu duboku.

Duša pati, boluje i vene,

slike lista, vraća uspomene.

Cvijet svene i ponovo raste,

a ti ode, više ne vraćaš se.

Laste su se vratile sa juga,

evo gnijezda obnavljaju svuda,

ti ostavi prazninu u duši,

svakim danom da me više guši.

Kad izgubih bračnog druga

u duši mi živi tuga,

njegova me sjenka prati

al' mi savjet ne zna dati.

                       Još jedno okupljenje bez tebe ...

         - Vaskrs- 19 april 2020.