HUMKA

HUMKA

Na seosko malo groblje

svakoga skoro dana,

dolazi starica jedna

sa humkom razgovara.

Doziva majka sina,

suzama lice mije,

a srce bolno ječi,

sina joj zemlja krije!

Ustani sine voljeni,

otvori oči mile,

raširi ruke majci,

neka mi sunce sine!

Doziva majka sina,

a vjetar ljulja grane,

obrisa suze sa lica,

i pođe sa humke male!

                           Autor: Koviljka Bratić